Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre, İmar Kanunu’nun 23. maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi yürürlükten kaldırıldı. Söz konusu madde, parselasyon planları tasdik edilmiş ancak teknik altyapısı tamamlanmamış yerlerde belediyelerin yapı ruhsatı karşılığında kanalizasyon, içme suyu gibi altyapı yatırımları için bedel talep edebilmesini öngörüyordu.
Mahkeme gerekçesi
Anayasa Mahkemesi, iptale gerekçe olarak bedelin hesaplanma yönteminin belirsizliğini ve bunun mülkiyet hakkının kanunla sınırlanması ilkesine aykırı olduğunu gösterdi:
“Ödenmesi öngörülen teknik altyapı bedelinin hesaplanmasına ilişkin herhangi bir ölçüt belirlenmeksizin yürütme organına sınırları ve kapsamı belirli olmayan bir yetki tanınması, mülkiyet hakkının kanunla sınırlanması ilkesiyle bağdaşmamaktadır.”
Mahkeme ayrıca idareye şu uyarıda bulundu:
“Temel hakları sınırlayan kanunun, şeklen var olması yeterli olmayıp, temel esasları, ilkeleri ve çerçeveyi belirlemiş olması gerekir.”
Karar oybirliğiyle alındı ve 9 ay sonra yürürlüğe girecek.
Belediyeler uygulamada sorun yaşıyordu
Belediyeler, teknik altyapısı tamamlanmış bölgelerde bile bu bedeli talep ediyordu. Danıştay ise daha önce, altyapısı mevcut alanlarda İmar Kanunu 23. madde uyarınca alt yapı katılım bedeli alınamayacağını, ancak mevcut altyapının tevsii veya yenilenmesi gerekirse Belediye Gelirleri Kanunu kapsamında harcamalara katılma payı alınabileceğini belirtmişti.
Karar, belediyelerin önemli bir gelir kalemini etkilerken, mülkiyet hakkı ve hukuki belirlilik açısından da emsal niteliği taşıyor. Artık belediyeler, teknik altyapı bedelini talep etmek için yasal dayanağını ve hesaplama yöntemlerini yeniden gözden geçirmek zorunda kalacak.